sünnet

okuduğum bir kitapta, din kurallarının ardındaki dünyevi gerekçelendirmeyi vurgulamak amacıyla örnek olarak belirtilen bir teori, oldukça ilgimi çekmişti. bu teoriye göre, dinde erkek çocukların sünnet edilmesinin ardında, aslında genel olarak dünyevi hayatı, özel olarak da aile hayatını düzenleyen, son derece dünyevi bir neden bulunmaktaydı. şöyle ki; teori, sünnet işleminin, erkek çocuğun anneye, babaya karşı en ufak bir rekabet isteği bile hissetmesine neden olabilecek cinsel arzuyu duymaması gerektiği düşüncesiyle, vücudunun cinsel organından bir parça koparılarak terbiye edilmesinin, ömrü boyunca cinsel organını her gördüğünde, anne konusunda aldığı bu terbiyeyi anımsamasını sağlamak amacı taşıdığını iddia ediyordu. teori doğruysa, dinin, psikanalizden asırlar önce ödipus kompleksinin teorik altyapısından haberdar olmakla kalmaması, aynı zamanda aile yaşamının ahenginin bozulmasına neden olabilecek bu duruma çözüm getirmesi, kitabı okuduğumda düşünüşümü bir hayli etkilemişti.