tarif

neden sordum sana kim olduğunu

mor bir kuşun kanadında doğumunu

ölümünü bir kör ihtiyarın soluğunda

kısa bir yalnızlığım ben dedin

süngülü bir namlunun ucunda

göz kırpışım hayat

baş eğişim ölüm

yokluğum çepeçevre gün ışığı

varlığım gölgeden bir ay çığlığı

vazgeçilmiş paslı kesif

teneke kokusu nefesim

soluduğun sağır meydanlarda

ben değilim ellerini tutan

tersine iliştirilmiş kardan ellerim

tırnaklarım yemyeşil küflü siren sesi

kulaklarım değil konuşan

ağılı gözlerim

ağzım ayaklarından asılmış karo ası

karo papazının yokluğunda

kesilmiş ayaklarım bir yol yorgunluğu

ederi borç basmadığım topraklara

anlattım işte dedin

ne sorduysan söyledim

pişmanlığını duyacak kadar

kendimi bir daha hiç hatırlamayacak kadar

anlattım işte dedin

bense düşününce

neden sorduğumu sana kim olduğunu

o mutlak sonuca vardım:

anlatmasaydın sendim

anlattın benim.

artık ölebiliriz.